“มีจิตสาธารณะ” (public consciousness)
จิตสาธารณะ คือ จิตของคนที่รู้จักความเสียสละ ความร่วมมือร่วมใจ ในการทำประโยชน์เพื่อส่วนรวม จะช่วยลดปัญหาที่เกิดขึ้นในสังคม ช่วยกันพัฒนาคุณภาพชีวิต เพื่อเป็นหลักการในการดำเนินชีวิต ช่วยแก้ปัญหาและสร้างสรรค์ให้เกิดประโยชน์สุขแก่สังคม เช่น การช่วยกันดูแลรักษาสิ่งแวดล้อม โดยการไม่ทิ้งขยะลงในแหล่งน้ำ การดูแลรักษาสาธารณสมบัติ เช่น โทรศัพท์สาธารณะ หลอดไฟฟ้าที่ให้ความสว่างตามถนนหนทาง
แม้แต่การประหยัดน้ำประปา หรือไฟฟ้า ที่เป็นของส่วนรวม โดยใช้ให้เกิดประโยชน์อย่างคุ้มค่า ตลอดจนช่วยกันดูแลรักษา ให้ความช่วยเหลือผู้ตกทุกข์ได้ยาก หรือผู้ที่ร้องขอความช่วยเหลือเท่าที่จะทำได้ ตลอดจนร่วมมือกระทำเพื่อไม่ให้เกิดปัญหา หรือช่วยกันแก้ปัญหา แต่ต้องไม่ขัดต่อกฎหมาย เพื่อรักษาประโยชน์ส่วนรวม
ราชบัณฑิตยสถาน ได้ให้ความหมายของ จิตสำนึกทางสังคม หรือจิตสำนึกสาธารณะว่า คือ การตระหนักรู้และคำนึงถึงส่วนรวมร่วมกัน หรือการคำนึงถึงผู้อื่นที่ร่วมสัมพันธ์เป็นกลุ่มเดียวกัน
สำนักงานคณะกรรมการวิจัยแห่งชาติ ได้ให้ความหมายว่า การรู้จักเอาใจใส่เป็นธุระและเข้าร่วมในเรื่องของส่วนรวมที่เป็นประโยชน์ต่อประเทศชาติ มีความสำนึกและยึดมั่นในระบบคุณธรรม และจริยธรรมที่ดีงาม ละอายต่อสิ่งผิด เน้นความเรียบร้อย ประหยัดและมีความสมดุลระหว่างมนุษย์กับธรรมชาติ
สรุป จิตสาธารณะ หรือจิตสำนึกสาธารณะ คือ
จิตสำนึก (Conscious) เป็นการตระหนักรู้ตัว หรือเป็นจิตส่วนที่รู้ตัว รู้ว่าทำอะไร อยู่ที่ไหน เป็นอย่างไรขณะที่ตื่นอยู่นั่นเอง
ส่วนคำว่า สาธารณะ (Public) เป็นการแสดงออกเพื่อสังคมส่วนรวม เป็นการบริการชุมชน ทำประโยชน์เพื่อสังคม ถ้าเป็นสิ่งของก็ต้องใช้ประโยชน์ร่วมกัน เมื่อนำสองคำมารวม หมายถึง การตระหนักรู้ตน ที่จะทำสิ่งใดเพื่อเห็นแก่ประโยชน์ส่วนรวม…
ที่มา : http://www.oknation.net/blog/thaidbmag/2011/01/04/entry-2
ในวันศุกร์ที่ 31 พฤษภาคม พ.ศ.2556 เวลา 13.00 น.-17.00น. ผม นายนรุตม์ชัย รักษ์ศรีทอง และเพื่อนๆได้ร่วมกันทำจิตสาธารณะ ไปทำความดีที่วัดปทุมวนาราม โดยได้ช่วยพระอาจารย์จัดเตรียมงานที่จะเกิดขึ้นในวัด โดยได้ขนย้ายโต๊ะ เก้าอี้ และอุปกรณ์ต่างๆอีกมากมาย
ผมเป็นคนที่ 2 จากกลางครับ
ผมคือคนกลางครับ
ผมคือคนที่กำลังยกเก้าอี้อยู่ครับ
ในวันศุกร์ที่ 31 พฤษภาคม พ.ศ.2556 เวลา 13.00 น.-17.00น. ผม นายนรุตม์ชัย รักษ์ศรีทอง และเพื่อนๆได้ร่วมกันทำจิตสาธารณะ ไปทำความดีที่วัดปทุมวนาราม โดยได้ช่วยพระอาจารย์จัดเตรียมงานที่จะเกิดขึ้นในวัด โดยได้ขนย้ายโต๊ะ เก้าอี้ และอุปกรณ์ต่างๆอีกมากมาย
ผมเป็นคนที่ 2 จากกลางครับ
ผมคือคนกลางครับ
ผมคือคนที่กำลังยกเก้าอี้อยู่ครับ
โดย นายนรุตม์ชัย รักษ์ศรีทอง ชั้นม.4 ห้อง652 เลขที่27
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น